Wspólnota: Lekarz będący jednocześnie pisarzem to rzadkie połączenie. Jak zaczęła się przygoda Pana Doktora z literaturą?
Andrzej Chodacki: – Piszę od dzieciństwa. Już jako mały chłopiec pisałem książeczki, łączyłem je dratwą i przechowywałem wśród swoich skarbów. Niestety, wszystkie zaginęły w licznych przeprowadzkach. Mój debiut książkowy to książka z poezją pt. "Pejzaże tęsknoty" wydana w 2012 roku przez Warszawską Firmę Wydawniczą.
Od ilu lat jest Pan związany z Parczewem?
– Przyjechałem do Parczewa w 2000 roku wraz z moją rodziną i pozostaję w tym mieście do dziś. Tak się ułożyło życie – nie zawsze sami kształtujemy przebieg zdarzeń. Nie żałuję żadnego dnia spędzonego w tym mieście. Ludzie w Parczewie są życzliwi, w większości tego tu doświadczałem. Lubię Parczew i ludzi z Parczewa.
Ile książek napisał Pan w swojej dotychczasowej karierze?
– Jestem współautorem około pięćdziesięciu książek i albumów fotograficznych, natomiast jako autor samodzielny wydałem dziewięć książek. Wśród nich były poezja, sześć książek z opowiadaniami i dwie powieści. Wydałem: tom wierszy "Pejzaże Tęsknoty" (2012), zbiór opowiadań "Opowieści ze świata" (2013), zbiór opowiadań "Wyczekując dnia" (2014), powieść "Doktor Seliański" (2015), cykl prozy "Nędza i Potęga" (2016), powieść "Wyśpiewani" (2021), zbiór opowiadań "Szkice Ponarskich Tragedii – Golgota" (2022), zbiór opowiadań "Lekarz świadek cudów" (2023) - najważniejsza z moich książek czy zbiór opowiadań "Blizny" (2023).
Praca lekarza jest czasochłonnym zajęciem. Jak znajduje Pan czas na pisanie?
– Piszę przy okazji, na tzw. kolanie. Pisanie i komponowanie muzyki jest dla mnie czynnością tak naturalną, jak oddychanie, Kto mnie zna, potwierdzi, że piszę praktycznie cały czas. Nie nudzę się nigdy, ciągle mam coś do zrobienia, a gdybym dziś nagle przestał pracować, to przez następny rok nie zdołałbym dokończyć swoich projektów artystycznych (...)
Więcej przeczytasz w papierowym wydaniu "Wspólnoty Parczewskiej".
Komentarze (0)