To dzieło Agnieszki Holland nawiązujące do kryzysu na granicy polsko-białoruskiej, którą od jesieni 2021 roku próbują przekroczyć uchodźcy z Bliskiego Wschodu. Film opowiada o psycholożce, która postanawia dołączyć do aktywistów wspierających uchodźców.
Obraz Holland budzi kontrowersje, w krytycznych słowach wypowiadają się o nim politycy Zjednoczonej Prawicy.
– Przedstawianie żołnierzy Wojska Polskiego i funkcjonariuszy służb mundurowych jako bandytów i sadystów to praktyka bardzo dobrze znana propagandzie Niemiec hitlerowskich czy sowieckiej Rosji – powiedział Zbigniew Ziobro, minister sprawiedliwości podczas konferencji prasowej na granicy polsko-białoruskiej w Krynkach na Podlasiu. Za te słowa Holland zamierza spotkać się z ministrem w sądzie.
Do czwartku, 12 października, "Zielona Granica", będzie grana w parczewskim kinie (szczegóły znajdziesz TUTAJ)
– Film można oglądać po uprzedniej rezerwacji biletów. Cieszy się dużym zainteresowaniem widzów, jeszcze przed premierą otrzymaliśmy dużo zapytań o właśnie ten film. Nie mamy szczegółowych danych, jeśli chodzi o liczbę widzów, ale przez cały weekend nasza sala była pełna – mówi przedstawiciel parczewskiego kina i dodaje, że dodatkowe seanse nie są już planowane.
Jak czytamy w recenzji Jakuba Popieleckiego opublikowanej na łamach specjalistycznego serwisu filmweb.pl, dzieło zaczyna się od ujęcia zielonego lasu: kamera płynie nad drzewami, pojawia się tytuł filmu, a obraz powoli blaknie, aż staje się czarno-biały.
– Znamy już ten chwyt z filmografii Agnieszki Holland. Tytułowy bohater "Obywatela Jonesa" doświadczał klęski głodu w Ukrainie w podobnej sekwencji, jakby kapitulującej przed horrorem ludobójstwa: w tym miejscu kończył się relatywizm, białe stawało się białe, czarne-czarne, a zło obawiało się jako – po prostu – zło – czytamy.
Popielecki dodaje, że "czarno-białe zdjęcia opowiadającej o kryzysie uchodźczym mają podobnie moralny wymiar".
– To tonacja szacunku i powagi – wobec tematu oraz wobec bohaterów. Holland odrzuca kolor, jakby dawała znać, że nakręciła swój film przede wszystkim z potrzeby sumienia, by raz jeszcze napiętnować zło. A jednak – pomimo moralnej kategoryczności – "Zielona granica" pozostaje filmem paradoksów. Zapowiada to już kontrast między tytułową zielenią a czarno-białymi zdjęciami – ocenił recenzent.
Komentarze (0)